"Patrzący w Gwiazdy (inaczej)"

Gdy pośród leśnej głuszy

Wilczyca miot wydaje

To nawet Bóg się może wzruszyć

I gwiazdkę z nieba zrzucić

Na galaktyczne rozstaje.

I wtedy wilczek mały

Jak Jezus przed wiekami

Ślipka otwiera i tam patrzy

Na spadającej gwiazdy

Obiecujące rydwany.

Gdy młody wilk dorastał

Nieboskłon był czerwony

I jedna tylko żółta gwiazda

Błyskała w orle gniazda

Gubiące swe korony.

A kiedy wilk dojrzewał

Dwie nowe Gwiazdy wzeszły

Te co w historii warte miejsca

Pieśni o bohaterach

Lecz zdrajcy je już wzięli.

A kiedy wilk polował

Gwiazdorstwo weszło w modę

I ten co wolność czcił – się chował

Różowe niebo pogan

Świeciło nad salonem.

I kiedy przyjdzie pora

By łeb położyć siwy

Oby tylko wolnym wilk skonał

Ze wzrokiem w gwiazdozbiorach

W biało-czerwonej ciszy…

12. maja 2010

Andrzejowi i Joannie Gwiazdom dedykuję.